Το υπερηχογράφημα μαστών είναι μία απεικονιστική διαγνωστική μέθοδος. Ως αρχή λειτουργίας εκμεταλλεύεται την απεικόνιση της διαφορετικής ηχογένειας κυττάρων και ιστών, δηλαδή οι υψίσυχνοι ήχοι (υπέρηχοι) κατά τη δίοδό τους από τον μαστό αντανακλώνται και σκεδάζουν διαφορετικά ανάλογα με το είδος και τη σύσταση των ιστών και η απεικόνισή τους είναι το διαγνωστικό υπερηχογράφημα. Η μεγάλη διαγνωστική αξία των εικόνων, το μικρό κόστος εξέτασης, το γεγονός ότι η υπερηχογραφική εξέταση είναι ανώδυνη και ακίνδυνη για την ασθενή και η εύκολη δυνατότητα επανάληψης της εξέτασης, προσδίδει στο υπερηχογράφημα μαστού μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στις απεικονιστικές μεθόδους και την καθιστά ένα σημαντικό διαγνωστικό συμπλήρωμα της μαστογραφίας.
Ο υπέρηχος μαστού:
Η χρήση του υπερηχογραφήματος μαστού στην αρχική διαγνωστική εκτίμηση γυναικών με υπόνοια καρκίνου του μαστού, με ύπαρξη ψηλαφητού όγκου ή με μαστογραφικά πυκνούς μαστούς έχει πολύ θετικά αποτελέσματα.
Το όφελος από αυτή την προσέγγιση αποδείχτηκε σε μία μελέτη με 2.020 ασθενείς (470 από αυτές με ψηλαφητό όγκο) οι οποίες εξετάστηκαν κλινικά, υπεβλήθησαν σε μαστογραφία και κατόπιν υπέρηχο μαστού. Ο υπέρηχος μαστού διέάγνωσε 8 καρκινώματα μαστού, που δεν είχαν φανεί στις άλλες εξετάσεις και υποβίβασε (downgrading) 332 περιπτώσεις (υπόνοια καρκίνου στη μαστογραφία, αλλά στο υπερηχογράφημα διάγνωση κύστης ή ινοαδενώματος). Χρησιμοποιώντας τον υπέρηχο του μαστού κατά αυτόν τον τρόπο, ενισχύεται η ειδικότητά του (specifity). Στη μελέτη αυτή αποδείχτηκε ότι η ευαισθησία και η ειδικότητα της τριπλέτας: κλινική εξέταση, μαστογραφία και υπέρηχος ήταν 96,9% και 94,8%, ενώ οι αντίστοιχες τιμές για τον συνδυασμό κλινική εξέταση και μαστογραφία ήταν κατώτερες, 91,5% και 87%.
Ο υπέρηχος του μαστού χρησιμοποιείται επίσης στις έγκυες και σε γυναίκες οι οποίες έχουν κάνει αυξητική στήθους με ενθέματα σιλικόνης, όπου διαδραματίζειπρωτεύοντα ρόλο, είτε γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις η μαστογραφία δεν ενδείκνυται είτε γιατί η αξία της είναι πολύ μικρή.
Με τον υπέρηχο μπορεί, επίσης, να γίνει καλύτερη εκτίμηση της κατάστασης της μασχαλιαίας χώρας, ιδίως όταν υπάρχουν ψηλαφητοί λεμφαδένες. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει προεγχειρητική βιοψία καθοδηγούμενη από υπέρηχο για να γίνει διάγνωση των ασθενών που έχουν διηθημένους λεμφαδένες. Η πληροφορία αυτή μπορεί να είναι σημαντική για το επακόλουθο χειρουργείο, την ακτινοθεραπεία και τη συστημική θεραπεία.
Η γενική κατάταξη μιας απεικόνισης μαστού γίνεται κατά BIRADS (Breast Imaging Reporting And Data Systems), που αναπτύχθηκε από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ακτινολογίας (American College of Radiology-ACR) και έχει ως σκοπό την αντικειμενική αξιολόγηση και διαχείριση των παθήσεων του μαστού, μέσα από έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των ειδικοτήτων. Συνολικά η κατάταξη κατά BIRADS μιας απεικόνισης μαστού περιλαμβάνει εφτά κατηγορίες που αριθμούνται από το 0 ως το 6.
Σχετικά με την πυκνότητα του μαστού, αυτή αναφέρεται με βάση την κατάταξη ACR και περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες:
Βιοψία μαστού με υπερηχογραφική καθοδήγηση (core needle biopsy)
Η διαδερμική βιοψία είναι ελάχιστα επεμβατική και προσφέρεται σαν πρώτο βήμα, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει τη λήψη επαρκούς ιστού, ώστε να γίνει ταυτοποίηση του ύποπτου εύρηματος-όγκου.
Η βιοψία γίνεται σε ύπτια θέση και δεν δημιουργεί πολλά προβλήματα στην ασθενή καθώς δεν χρειάζεται να συμπιεστεί το στήθος, όπως για παράδειγμα στην μαστογραφία ή στον μαμοτόμο.
Μία μετά-ανάλυση απέδειξε ότι η βιοψία καθοδηγούμενη από υπέρηχο έχει ευαισθησία 87% (ευαισθησία είναι η δυνατότητα της εξέτασης να εντοπίζει την παθολογική κατάσταση όταν αυτή πραγματικά υπάρχει) και ειδικότητα 98% (η δυνατότητα να αποκλείει τη νόσο όταν αυτή δεν υπάρχει πραγματικά). Επομένως, η βιοψία με κόπτουσα βελόνα (Core needle biopsy) είναι μία πολύ αξιόπιστη μέθοδος, πολύ πιο αξιόπιστη από την FNA (Fine needle aspiration), η οποία έχει ευαισθησία 75% και ειδικότητα 96%.
Για μαστογραφικά ευρήματα τα οποία δεν φαίνονται στον υπέρηχο, ενδείκνυται η στερεοτακτική βιοψία (μαμοτόμος) Για τη βιοψία αυτή, η ασθενής κάθεται ή είναι ξαπλωμένη πρηνηδόν (μπρούμυτα), θέση που εξαρτάται από το μηχάνημα-μαμοτόμο, και η βελόνα τοποθετείται και αφαιρεί τις αποτιτανώσεις υπό μαστογραφική καθοδήγηση. Σε αυτό το είδος βιοψίας απαιτείται συμπίεση του στήθους. Όταν τα μαστογραφικά ευρήματα, για παράδειγμα αποτιτανώσεις, είναι πολύ κοντά στον θώρακα ή στο δέρμα και τη θηλή ή όταν το στήθος είναι πολύ μικρό ή όταν η ασθενής δεν ανέχεται αυτό το είδος της βιοψίας, τότε θα πρέπει να γίνει χειρουργική βιοψία με τοποθέτηση συρμάτινου οδηγού. Η πιθανότητα επιπλοκών στην στερεοτακτική βιοψία (για παράδειγμα αιμάτωμα, λοίμωξη) είναι μεγαλύτερη από ότι στη βιοψία καθοδηγούμενη από υπέρηχο.